صیبتنامه عطّار نیشابوری (553ـ627 هـ.) روایت سفری روحانی در قالب مثنوی است. شاعر این منظومه 7425 بیتی در اثر دیگرش منطقالطیر نیز سفری روحانی را به رشته کشیده است. پایان این دو اثر مشابه است، اما روایتها سیری دیگر دارند. در بررسی عناصر روایی مصیبتنامه کارکردهایی را مییابیم که در روایتهای نوع ادبی تمثیل رؤیا وجود دارند. یکی دیگر از نمونههای تمثیل رؤیا در متون عارفانه زبان فارسی سیرالعباد الی المعاداست که پیوندش با دیگر روایتهای تمثیل رؤیا در ایران و جهان امری مسلّم است. با بررسی تطبیقی ساختار روایی مصیبتنامه و سیرالعباد میتوان نتیجه گرفت که مصیبتنامه نیز متعلق به نوع ادبی تمثیل رؤیاست. این نوشتار بر آن است با مقایسه کارکردهای روایی مصیبتنامه و سیرالعباد، این دو اثر را از منظر روایتشناسی ساختارگرا بررسی نموده، کارکردها، شباهتها و تفاوتهای این دو داستان را بسنجد
کلید واژگان :ساختار، روایت، تمثیل رؤیا، مصیبتنامه، سیرالعباد الی المعاد
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک