کیفیت زندگی از جمله مسائل مهمی است که با گسترش همه جانبه فناوری و فرآیند صنعتی شدن در کشورهای غربی و درحال توسعه مورد توجه بسیاری از اندیشمندان علوم اجتماعی قرارگرفته است تا از این راه کوششهایی را در راستای ارتقای شرایط زندگی و بهبود بعد کیفی زندگی بشر انجام دهند. این پژوهش برآنست تا به بررسی وضعیت کیفیت زندگی ساکنان منطقه زاگرس که شامل پنج استان کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان و همدان است، بپردازد. بدین-منظور از چهار شاخص اجتماعی– فرهنگی، خدماتی- بهداشتی، زیرساختی- ارتباطی واقتصادی در راستای تحلیل و ارزیابی کیفیت زندگی در این منطقه استفاده شده است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها اسنادی می باشد. همچنین از شاخص ترکیبی توسعه انسانی(HDI) برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که اکثر نواحی و استان های مورد بررسی در منطقه زاگرس به لحاظ وضعیت کیفیت زندگی در سطح فروتوسعه قرار دارند که این امر بیانگر وضعیت نامتعادل و بحرانی منطقه به لحاظ این شاخصها می¬باشد که در کل استان همدان در مقایسه با سایر استان ها وضعیت نسبتا بهتری را دارا می باشد.
کلید واژگان :کیفیت زندگی، توسعه، منطقه زاگرس، HDI
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک