چکیده :

به منظور بررسی اثر زمان مصرف سایکوسل بر صفات وابسته به ورس برنج در سطوح نیتروژن، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر اساس طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان آمل در سال 1390 اجرا شد. مقادیر نیتروژن در سه سطح شامل 0، 46 و 92 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به عنوان عامل اصلی و سه زمان مصرف سایکوسل یک هفته بعد از نشاءکاری، دو هفته بعد از نشاءکاری، سه هفته بعد از نشاءکاری و عدم مصرف آن به عنوان عوامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد مصرف نیتروژن، تعداد گره، طول میانگره سوم و چهارم و ارتفاع گیاه را افزایش داد، ولی قطر میانگره سوم را کاهش داد. زمان مصرف سایکوسل فقط قطر میانگره سوم را افزایش داد که در مقاومت به ورس مهم است. حرکت خمش و شاخص ورس میانگره های سوم و چهارم با افزایش مصرف نیتروژن افزایش یافتند. با افزایش مصرف نیتروژن غلظت لیگنین، سلولز و همی سلولز به ترتیب 25، 12 و 9% افزایش یافت. با تأخیر در مصرف سایکوسل نسبت به عدم مصرف، درصد لیگنین، سلولز و همی سلولز افزایش معنی داری داشت و مصرف در دو هفته بعد از نشاءکاری کمترین شاخص ورس میانگره سوم و چهارم را داشت که سبب کاهش ورس شد.

کلید واژگان :

برنج، سایکوسل، نیتروژن، ورس، صفات مورفولوژیکی.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک