اين پژوهش با هدف ارزيابي اثربخشي گروه درماني شناختي- رفتاري بر اضطراب ، افسردگ ي و اميدواري زنان مبتلا به سرطان سينه صورت گرفت . اين پژوهش مطالعه اي شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل ميباشد. به اين منظور ، 20 بيمار مبتلا به سرطان سينه مراجعهكننده به بيمارستان شفا اهواز در بهار 1389 به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند.
ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامههاي اضطراب بك، افسردگي بك و اميدواري ميلر بود كه پيش از آغاز گروه درماني و در پايان دوره ي درمان به وسيل هي بيماران دو گروه تكميل شدند . گروه درماني به گونه اي معنا دار به كاهش افسردگي، اضطراب و افزايش اميدواري بي ماران گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل منجر شد ، اما چنين تغييراتي در گروه كنترل مشاهده نشد . همانگونه كه پژوهشهاي پيشين نشان دادند، جل س ههاي گروه درماني شناختي- رفتاري تاثير ي مثبت بر كاهش اضطراب، افسردگي و افزايش اميدواري دار ند و نتايج اين پژوهش ضرورت بكار گيري درمان هاي
روانشناختي در كنار درمانهاي متداول دارويي براي بيماران را نشان مي دهند.
