اين پژوهش به منظور بررسي نگرش زنان روستايي شهرستان ديواندره نسبت به اشتغال در بخش صنايع دستي انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل كليه زنان روستايي بالای 15 سال شهرستان ديواندره (استان كردستان) بودند (N=17101). با استفاده از فرمول نمونهگیری کوکران120 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب توزیع شد. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامهای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد (α>0.7). تجزیه و تحلیل دادهها بهوسیله نرمافزار SPSSwin18 انجام شد. نتايج تحقيق نشان داد که بيشتر زنان مورد مطالعه نگرش مساعدي نسبت به اشتغال در بخش صنايع دستي ندارند. همچنين، نتايج مقايسه ميانگينها نشان داد اختلاف معنيداري بين نگرش آنان براساس متغيرهاي تعداد اعضاي خانوار، استفاده از رسانههاي ارتباطي، آگاهي در زمينه اشتغال مربوط به صنايع دستي، علاقه به صنايع دستي، دريافت آموزش، درآمد خانوار، سطح تحصيلات و شركت در دورههاي آموزشي- ترويجي وجود دارد. علاوه بر اين نتايج تحليل عاملي عوامل موثر بر بهبود نگرش زنان مورد مطالعه را نسبت به اشتغال در بخش صنایع دستی را در سه عامل 1- راهكارهاي حمايتي، 2- آموزشي- تشويقي و 3- ايجاد تشكلهاي صنايع دستی طبقهبندي كرد.
کلید واژگان :صنايع دستي، اشتغال، زنان روستايي، توسعه روستايي، نگرش، شهرستان ديواندره
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک