بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و میزان احساس امنیت اجتماعی در بین عشایر استان فارس(مطالعه موردی: ایل قشقایی)

امنیت و انتظام اجتماعی، همواره به‌عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان و جوامع انسانی مطرح بوده‌است و در دوره‌ی جدید نیز وجود امنیت و انتظام اجتماعی و میزان آن از شاخصه‌های توسعه محسوب می‌شود. سرمایه اجتماعی نیز به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مؤلفه‌هایی که امنیت را ارتقاء می‌بخشد و جامعه را سالم، آرام و مطلوب می‌سازد مطرح می‌باشد. از‌این‌رو، پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی سرمایه اجتماعی و میزان احساس امنیت در بین جامعه عشایری ایل قشقایی استان فارس به‌عنوان یکی از جوامع انسانی می‌پردازد و روابط بین مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، روابط اجتماعی را با احساس امنیت اجتماعی مورد بررسی قرار می‌دهد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و با توجه به نحوه‌ی گردآوری داده¬ها در زمره‌ی تحقیقات توصیفی- پیمایشی و مطالعات مقطعی است. جامعه¬ی آماری این تحقیق کلیه‌‌ی اعضای ایل قشقایی استان فارس در تابستان 1392 می‌باشند ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای محقق ساخته است که بعد از تأیید روایی و پایایی توزیع گردیده است و بعد از گردآوری داده‌ها جهت بررسی فرضیات پژوهش از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون ، آزمون مقایسه میانگین چند جامعه بهره گرفته شده است. نتایج نشان داد که میان ابعاد سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، مشارکت و روابط اجتماعی) با میزان احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت و مستقیمی وجود دارد. بین وضعیت تأهل و امنیت اجتماعی تفاوت معناداری(05/0= Sig) وجود دارد بدین صورت که افراد متأهل احساس امنیت بیشتری نسبت به افراد مجرد می کنند. با افزایش سن(046/0= Sig) و تحصیلات(003/0= Sig) نیز میزان احساس امنیت اجتماعی افزایش می یاید. میان میزان درآمد افراد نیز با میزان امنیت اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد(005/0= Sig)

سرمایه اجتماعی ، احساس امنیت اجتماعی، عشایر استان فارس، ایل قشقایی.