چکیده :

استئوآرتريت زانو شايع ترين بيماري مفصلي است و درمان هاي غيردارويي این بیماری اخیراً مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف تحقيق حاضر، مقایسه اثر دو روش غیر دارویی آب درمانی و فیزیوتراپی بر میزان درد زانو، خشکی صبحگاهی، فعالیت های روزانه، عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی ورزشکاران مرد مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. روش تحقیق: آزمودنی هاي تحقيق 36 ورزشکار مبتلا به استئوآرتريت بودند كه با آگاهي كامل از مراحل اجراي كار انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه آب درماني، فيزيوتراپي و كنترل طبقه بندي شدند. با پرسشنامه پیامد استئوآرتریت و صدمات زانو (KOOS) وضعیت افراد مورد ارزیابی قرار گرفت. آب درماني و فيزيوتراپي به مدت 6 هفته، هر هفته 4 جلسه به اجرا درآمد و در پایان پرسشنامه KOOS مجدداً تكميل شد. داده ها بوسیله آزمون هاي آماري تحلیل واریانس یک سویه و t همبسته و مستقل در سطح 05/0>P با نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو روش فیزیوتراپی و آب درمانی موجب بهبود میزان درد (به ترتیب 001/0< P و 0001/0P<) ، علائم و خشکی صبحگاهی(به ترتیب 004/0P< و 0001/0P<)، فعالیت های روزانه (به ترتیب 02/0>P و 01/0>P)، بهبود عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی (به ترتیب 03/0P< و 0001/0P<) ورزشکاران مبتلا به استئوآرتریت می شوند؛ اما در مقایسه اثربخشی دو روش، روش آب درمانی فقط بر بهبود عملکرد ورزشی و فعالیت تفریحی برتری قابل توجهی (0001/0P<) داشت. نتیجه گیری: استفاده از هر دو روش آب درمانی و فیزیوتراپی، برای ورزشکاران مبتلا به استئوآرتریت مفیدند، و بجز در مورد تأثیر بر عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی، تفاوت محسوسی بین آن ها وجود ندارد.

کلید واژگان :

استئوآرتریت، آب درمانی، فیزیوتراپی، صدمات زانو، پرسشنامه پیامد استئوآرتریت و صدمات زانو (KOOS)



ارزش ریالی : 250000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک