پدیده های طبیعی در مکان گزینی، گسترش و توسعه فیزیکی شهر ها تاثیر بسزایی دارد. هدف این پژوهش تعیین پتانسیل ها و موانع گسترش شهر یاسوج است. مواد مورد استفاده شامل نقشه های توپوگرافی، کاربری اراضی، زمین شناسی و مدل رقومی ارتفاعی ایران (DEM ) می باشد. از بررسيهاي كتابخانه اي نيز براي تكميل داده ها استفاده شد. تعيين تناسب زمين ازطريق نه معيار مشتمل بر ارتفاع، شيب، جهت شیب، ليتولوژي، واحد های اراضی، فاصله از آبراهه (حریم رودخانه ها)، لرزه خيزي،فاصله از مرکز شهر ، پوشش/ كاربري زمين با روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) توسط نرم افزار EXPERT CHOICE و تهیه نقشه و پهنه بندی نیز در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي، نرم افزار ARC MAP صورت گرفت. تناسب زمين براي توسعة كالبدي به پنج طبقة بسيارمناسب، نسبتا مناسب، متوسط، نسبتا نامناسب وبسیار نامناسب تقسيم شد و نقشة پهنه بندي آن تهيه گرديد. نتایج نشان می دهد که تنها 19.5 درصد از دشت یاسوج که خود 129.2 کیلومتر مربع مساحت دارد در کلاس بسیار مناسب و 46.3 کیلومتر مربع در کلاس نسبتا مناسب قرار گرفته است.
کلید واژگان :یاسوج، موانع ژئومورفولوژیکی، توسعه فیزیکی، مدل AHP
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک