تأثير متون كهن بر نثر داستاني دولت آبادي در رمان كليدر

چون خلافت پيامبر (ص) بلافاصله به امام علی(ع) نرسيد و ميان دو معصوم فاصله ای نزديک به ربع قرن در حکومت ايجاد شد، خلافت و حکومت آنگاه که به امام علی(ع) رسيد، از مسير درستش به درآمده بود و برقراری حق از جانب ايشان، مخالفان را به جنگ و رويارويي با وي کشانيد. شيوة امام علی(ع) در اين هنگام بيشتر يكي از مهم ترين عوامل مؤثر در شكل گيري سبك نوشتاري دولت آبادي را بايد ذخاير ادبي اين مرز و بوم برشمرد؛ كتاب هايي چون تاريخ بيهقي، قابوس نامه، تاريخ بلعمي، سفرنامة ناصرخسرو و گلستان سعدي. آنچه دولت آبادي را به گرايش به متون كلاسيك برانگيخته، عشق و علاقه اي است كه به گذشته هاي فرهنگي زادبوم خود دارد و اُنس نويسندة كليدر به متون تاريخي به ويژه «تاريخ بيهقي» به اين گرايش دامن زده است. دولت آبادي، به شيوه هاي متفاوت تلاش كرده است، ارتباط خود را با متون كهن به خواننده نشان دهد. به نظر مي رسد، او با اين كار در پي آن است كه نثر خود را از نوعي اصالت كلاسيك بهره مند سازد. اين نوشتار، به بررسي ميزان و چگونگي تأثير متون كهن بر نثر داستاني دولت آبادي در رمان بلند كليدر پرداخته است. بدين منظور، رمان كليدر مورد ارزيابي قرار گرفت. نتيجة ارزيابي نثر دولت آبادي در كليدر گوياي اين نكته است كه وي در اين رمان از حيث زباني، از جهاتي مانند گزينش واژگاني، جمله¬بندي و كاربرد تعبيرات مربوط به متون كلاسيك به طور محسوسي از متون كهن فارسي متأثر بوده است.

نثر داستاني، متون كهن، سبك زباني، كليدر، دولت آبادي