امروزه يکي از موضوعات مهم در برنامه ريزي شهرها، بحث توسعه متعادل و متناسب در شهرها و برخورداري مناسب ساکنين شهرها از خدمات شهري ميباشد. نقش برنامه ريزي در رسيدن به اين هدف، بايد توزيع خدمات و امکانات شهري، را به نحوه ي هدايت کند که به نفع همه اقشار و گروههاي اجتماعي جامعه باشد و به عدالت اجتماعي و فضايي در شهرها و به تبع آن توسعه پايدار شهري منجر گردد. هدف از اين پژوهش بررسي و شناخت نحوه توزيع جمعيت و خدمات در نواحي شهري زنجان و همچنين يک مقايسه بين نتايج بدست آمده از نحوه توزيع خدمات در بين نواحي شهري در مدلهاي VIKOR و TOPSIS ميباشد. با توجه به هدف پژوهش، به ارزيابي نحوه پراکنش جمعيت (مدل آنتروپي) و توزيع خدمات (مدل VIKOR و مدل TOPSIS) و همچنين محاسبه همبستگي بين اين دو متغير(ميزان جمعيت و دسترسي به خدمات) در نواحي شهري زنجان از مدل اسپيرمن استفاده شده است. نتايج بدست آمده از ضريب آنتروپي پراکنش جمعيت (0.9386) نشانگر آن است که پراکنش جمعيت در نواحي شهري زنجان متناسب ميباشد اما نتايج بدست آمده از دو مدل VIKOR و TOPSIS مشخص ميکند که توزيع خدمات در نواحي شهري زنجان متناسب نميباشد. با توجه به ضريب همبستگي اسپيرمن (0.1098) مشخص ميشود که توزيع خدمات شهري در نواحي شهري زنجان بر اساس پراکنش جمعيت، صورت نگرفته است. با توجه به نتايج تحقيقي بايستي با اقدامات و برنامه ريزي مناسب، به توزيع مجدد و پخش مناسب خدمات براي دستيابي به توسعه متوازن در نواحي شهري زنجان در راستاي تحقق عدالت اجتماعي و به تبع آن دستيابي به توسعه پايدار شهري، اقدام شود.
کلید واژگان :پراکنش جمعيت، توزيع خدمات، توسعه پايدار، عدالت اجتماعي، VIKOR، مدل TOPSIS
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک