اگر چه همه مكاتب بشري و الهي تمام سعي و تلاششان بنوعی تأمين سعادت انسان و التیام دردها و رنجهای او مي باشد اما در مقام عمل گاهي به جنبه هاي دنيوي وبشری او اصالت بيشتري داده مي شود-مانند تجربه امانيسم- و گاهي به جنبه هاي ملكوتي و غیر مادی او البته به شكل افراطي-مانند مكاتب عرفاني كاذب .در عرفان اسلامي انسان موجودي ذومراتب وداراي ساحتهاي وجودي مختلفي است كه هر يك از آنها دريچه اي به وجود پر رمز و راز اين معماي هستي است. در ميان عارفان مسلمان چهرة مولانا جلاالدين رومي در كشف رازهاي دروني انسان و گشودن اسرار وجودي او بسيار برجسته است. مولوي با بهره بردن از تعاليم عميق ديني و تجربيات عارفان پيش از خود و آميختن آنها با تجربيات عرفاني خويش توانست انسان شناسي عرفاني بسيار متعالي و عميقي را در آثار منثور و منظوم خويش به بشريت عرضه كند.مولوي با تفكيك خود حقيقي و خود مجازي انسان و شناخت أثار زيانبار غفلت انسان از ساحت الهي خويش ، موانعي را كه باعث اين غفلت و دوري انسان از گوهر حقيقي خود مي شود ، در مكتب عرفان عشقي خويش به بهترين وجهي به تصوير كشيده وهمچون طبیبی روحانی توانست با کشف علل واقعی درد و رنج انسان غذاهای حقیقی روح انسان را شناسایی و به بشریت عرضه کند .
کلید واژگان :خود حقيقي،خود مجازي، ايمان، ساحت الهي، عرفان خوفي، عرفان عشقي، حجاب ظلماني، حجاب نوراني.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک