به منظور بررسي اثر كاربرد سيليس و قطع آبياري در مراحل مختلف رشد بر عملكرد، اجزاي عملكرد و حركت خمش برنج رقم طارم محلي، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دشت ناز ساري در سال 1387 اجرا شد. قطع آبياري به مدت 15 روز در چهار مرحله‌ي ابتدا، اواسط و انتهاي پنجه‌دهي (آغازه گل آذين) و مرحله 50 درصد گلدهي به عنوان عامل اصلي و سه مقدار سيليس 0، 500 و 1000 كيلوگرم سيليس خالص در هكتار كه 15 روز قبل از نشاء مصرف شد به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد قطع آبياري در مرحله‌ي ابتداي پنجه‌زني موجب كاهش معني‌دار ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور در كپه، تعداد خوشه در متر مربع و تعداد خوشه‌چه در خوشه و در نتيجه افت شديد عملكرد دانه (22/329 گرم در متر مربع) گرديد. قطع آبياري در اواسط پنجه‌زني باعث كاهش وزن هزار دانه (11/21 گرم) شد. بيشترين تعداد پنجه و پنجه بارور در كپه و تعداد خوشه در متر مربع و حداكثر عملكرد دانه (78/408 گرم در متر مربع) در تيمار قطع آبياري مرحله 50 درصد گلدهي حاصل شد. كمترين حركت خمش ميانگره چهارم تحت تيمار قطع آبياري در اواسط پنجه‌زني و با مصرف500 كيلوگرم سيليس در هكتار به دست آمد. حداكثر تعداد خوشه در متر مربع از نظر آماري تحت اثر متقابل مقادير سيليس و قطع آبياري در مرحله 50 درصد گلدهي با مصرف 1000 كيلوگرم سيليس در هكتار حاصل گرديد. بر اساس نتايج اين تحقيق، مرحله ابتداي پنجه‌دهي به قطع آبياري بسيار حساس است، زيرا باعث كاهش عملكرد و اجزاي عملكرد مي‌شود.
کلید واژگان :برنج، حركت خمش، سيليس، عملكرد دانه، قطع آبياري
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک