تأثیر پذیری سبکی منصور حافظ از خواجه حافظ شیرازی

منصور حافظ شیرازی یکی از شعرای شیعی مذهب گمنام قرن نهم هجری است که همنوا با سبک رایج زمانۀ خویش، در بیان افکار و اندیشه های شیعی رایج عصر خویش، تحت تأثیر غزلیات خواجه واقع گردیده است. تأثیر پذیری منصور حافظ را از غزلیات خواجه می توان در موارد زیر دسته بندی نمود : دسته اول : اشعاری را شامل می گردد که شاعر، با تأسی از سبک شعری شعرای هم عصر خویش اکثر غزلیات خواجه را از لحاظ وزن و قافیه و ردیف(موسیقی درونی و بیرونی) و حتی از لحاظ شکل و الفاظ و عبارات(از حیث زبان)مورد استقبال قرار داده و بر خلاف مضامین شعری خواجه، آن مضامین را در مدح و منقبت پیامبر(ص)، حضرت علی (ع) و دین و شریعت به خدمت می گیرد . دسته دوم: اشعاری را در بر می گیرد که شاعر با تأسی از شعرای هم عصر خویش مصرع و ابیاتی از خواجه را در تقویت افکار و اندیشه های مذهبی خویش، که تماماً ستایش و منقبت پیامبر (ص) و حضرت علی(ع) است، عیناً و بی کم و کاست و یا با اندک تغییری که چندان محسوس نیست، در میان اشعار خود ذکر کرده و مابین معانی و مضامین خواجه و مضامین مذهبی خویش ارتباط ظریفی ایجاد کرده و به نقیضه گویی پرداخته است. این نوشتار به تحقیق در این زمینه در دیوان های این دو شاعر شیرازی پرداخته است.

حافظ شیرازی، منصور حافظ، تقلید و استقبال، وزن و قافیه و ردیف، معانی و مضامین، نقیضه گویی