نشانگان افت روحيه، باعث ناتوانی فرد برای مقابله مؤثر با يک رويداد پرفشار می شود و به دنبال آن فقدان احساس تسلط بر امور و معناي زندگی مي تواند در فرد احساس بی کفايتي ذهنی ايجاد کند که ممکن است مبتلايان به بيماری هاي بالقوه مهلک، آن را تجربه کنند. هدف پژوهش حاضر مقايسه نشانگان افت روحيه بيماران مبتلا به ويروس نقص ايمنی انسان با جمعيت عادی بود. مواد و روش ها در مطالعه توصيفی- مقايسه اي حاضر، تعداد پنجاه بيمار ( 20 تا 50 سال) مبتلا به ويروس نقص ايمنی انسان، تحت درمان در بخش عفوني بيمارستان امام خمينی (ره) و مراکز بهداشتی درمانی تهران با روش نمونه گيری غيرتصادفی در دسترس انتخاب و با 50 نفر از جمعيت طبيعي که از لحاظ جنسيت، سن و سطح تحصيلات همتاسازي شده بودند مقايسه و پرسشنامه نشانگان افت روحيه کيسان ( ٢٠٠٤) را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.20 برای محاسبه آزمون T مستقل پردازش شدند. يافته ها نتايج مؤيد وجود تفاوت معنی دار ( 0001 / P < 0 ) بين ميانگين نشانگان افت روحيه بيماران مبتلا به ويروس نقص ايمنی انسان و جمعيت عادی بود. نتيجه گيری با توجه به بالاتر بودن ميانگين نشانگان افت روحيه در اين دسته از بيماران، به نظر می رسد پرداختن به نيازهای وجودی آنها در پيشگيري از آزردگی هاي روانی شديدتر حائز اهميت باشد.
کلید واژگان :آزردگی های وجودی، نشانگان افت روحيه، HIV،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک