چکیده :

فرسایش بادی یکی از بلایای طبیعی است که مناطق خشک و بیابانی ایران مرکزی به صورت روزافزونی با آن مواجه می¬باشد. مدیریت نادرست در عرصه منابع طبیعی بر افزایش این پدیده تأثیر زیادی داشته است. بارندگی، درجه حرارت و باد از مهمترین عوامل آب و هوایی است که در این پدیده تأثیر دارند. کمبود بارندگی، افزایش درجه حرات و سرعت باد باعث افزایش تبخیروتعرق در منطقه شده است، بنابراین شناخت این پارامترهای اقلیمی می¬تواند در جهت مدیریت منابع طبیعی و کشاورزی مفید باشد. شهرستان دامغان از جمله مناطق مستعد وقوع پديده فرسایش بادی در شمال شرق كشور مي¬باشد. هدف از این تحقیق بررسی پارامترهای اقلیمی (بارش، دما، تبخیروتعرق و باد) و تعیین ماه¬های خشک منطقه و تأثیر آن بر فرسایش بادی است. براساس نتایج بدست آمده از ميانگين دمای روزانه در ايستگاه سینوپتیک دامغان از ماه ارديبهشت تا اواسط آبان خشكي برمنطقه مستولي گشته، بطوريكه درخرداد، تير، مرداد و شهريور به بيشترين حد خود مي¬رسد. میزان تبخیر و تعرق در تمام طول سال بیش از بارندگی و حدود 11 برابر بارندگی می¬باشد. در ماه¬های اردیبهشت، خرداد و تیر درصد وقوع بادهای توفان¬زا، درجه حرارت و تبخیروتعرق نسبت به میزان بارندگی بیشتر از سایر ماه¬ها است، در ماه¬های مرداد و شهریور درجه¬حرارت بیش از سایر ماه¬ها است که در این ماه¬ها اوج خشکی در منطقه و میزان بارندگی در کمترین مقدار خود است. بنابراین خشکی حاکم در منطقه، وقوع بادهای توفان¬زا و کاهش نزولات جوی شرایط را برای وقوع پدیدۀ فرسایش بادی در منطقه را ممکن می¬سازد.

کلید واژگان :

باد، بارندگی، تبخیروتعرق، دما، فرسایش بادی.



ارزش ریالی : 250000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک