عوامل اجتماعی تأثيرگذار براعتیاد جوانان (مطالعه موردی حاشیه‌نشینان شهرشیراز)

پژوهش حاضر به منظور سنجش ميزان سوء مصرف مواد مخدر و عوامل اجتماعي مرتبط با آن در سال 1390 انجام گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش 24659 نفر مردان معتاد شهر شيراز مي باشد. حجم نمونه برآمده از فرمول نمونه گيري کوکران برابر با 378 نفر است. براي نمونه گيري از شيوه نمونه گيري در دسترس اتفاقي و شيوه گلوله برفي استفاده شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع پيمايشي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه نيمه استاندارد است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t دو گروه مستقل، آزمون f تحليل واريانس، آزمون کروسکال واليس، تحليل رگرسيون و تحليل مسير استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد که بين متغيرهاي خودپنداري، ميزان تحصيلات پاسخگو، ميزان دسترسي به مواد مخدر، حمايت خانواده، سن، شروع روابط جنسي در سنين پايين، عزت نفس، اميد به آينده و معاشرت با افراد معتاد و سوء مصرف مواد رابطه معنادار وجود دارد. همچنين، بين متغيرهاي محل سکونت و نوع ماده مصرفي نيز ارتباط هست. اين در حالي است که ما نتوانستيم ميان ميزان تحصيلات پدر و مادر، شغل پدر و مادر، وضعيت شغلي فرد، قوميت، اعتياد تعداد اعضاي خانوار و سوء مصرف مواد تفاوت معناداري پيدا کنيم. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که متغيرهاي مستقل خودپنداري، ميزان دسترسي به مواد مخدر و تحصيلات فرد که روي هم رفته 18 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين مي کنند. متغيرهاي حمايت خانواده، سن و معاشرت با افراد معتاد خارج از معادله رگرسيون قرار گرفتند.

عوامل اجتماعي، اعتياد جوانان، حاشيه نشينان، قوميت، خودپنداري