هنجار گریزی در مضمون سازی و معنا آفرینی غزلیات بیدل دهلوی

در نقد آثار ادبی،توجه به ساختار شعر و مسایل زبانی،خواننده را به نتیجه ای مطلوب در فهم و تفسیر محتوا ،مضمون و اندیشه ی سخنوری، رهنمون می شود.یکی از مسایل نوین زبان شناسی در حوزه ی نقد متون فارسی ،واکاوی انحراف از نرم و عدول از هنجارهای زبانی است که در کلام هنرمندان صاحب سبک و نوآور، بسامد چشمگیری دارد.بیدل دهلوی از شاعران صاحب سبکی است که با تاکید بر ابهام در شعر و پذیرش مضامین و ساختارهای نوگرایانه ی سبک هندی، تصاویر تازه ای را برای دست یافتن به«معنی بیگانه»ارائه داده است. این مقاله بر آن است تا مضامین و ساختارهای دیریاب را که در لباس تشبیه،استعاره، تشخیص ،پارادوکس،حس آمیزی و مخالف خوانی خود نمایی می کنند،در شعر بیدل دهلوی تشریح نماید.

بیدل دهلوی، هنجارگریزی معنایی، مخالف خوانی، تغایر،استعاره و پارادوکس.