ارتباط بین استرس شغلی و سلامت روان در کمک جراحان شاغل در بیمارستان های شهر بجنورد

چکیده سابقه و هدف: سلامت روانی به عنوان رفتار هماهنگ با جامعه و قدرت سازگاری با واقعیت های اجتماعی تعریف شده و استرس شغلی به عنوان یکی از قویترین عوامل ایجاد کننده اختلالات روانی معرفی شده است. تاثیر استرس بر کارکنان بخش بهداشت و درمان قابل توجه است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین استرس شغلی و سلامت روان در بین کمک جراحان اتاق عمل انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش کلیه پرسنل کمک جراح شاغل در بیمارستان های شهر بجنورد و روش نمونهگیری مبتنی بر هدف بوده است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه استرس شغلی بیمارستانی بود. نمرات بالا در هر دو پرسشنامه SPSS نشان دهنده بدتر بودن وضعیت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 0 معنی دار تلقی شد. / کمتر از 05 P-value . صورت گرفت 104 بود. /5 ±12/ 23 و 3 /3 ±9/ یافتهها: میانگین نمره استرس شغلی و سلامت عمومی افراد به ترتیب 1 نتایج همچنین نشان داد که میان استرس شغلی و سلامت عمومی همبستگی معنی داری وجود دارد ارتباط استرس شغلی و سلامت عمومی با متغیر های جنس، وضعیت تاهل، .)r=+0/381 ،p=0/006( تحصیلات، درآمد، وضعیت استخدامی و نوع سکونت معنی دار نبود. نتیجهگیری: : یافته های مطالعه نشان داد که سطح استرس شغلی افراد مورد بررسی در سطح متوسط است و بین استرس شغلی و سلامت عمومی افراد رابطه مثبت وجود داردکه بر لزوم برنامهریزی جهت کاهش سطح استرس شغلی کارکنان اتاق عمل تاکید دارد.

سلامت روان، تکنسین های اتاق عمل، استرس، پرسنل، بیمارستان