ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ زوال ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي زاﮔﺮس ﻣﯿﺎﻧﯽ

ﻫﺪف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﭘﺪﯾﺪه زوال ﺑﺮ روي ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي زاﮔﺮس ﻣﯿﺎﻧﯽ اﺳﺖ .ﺑﺪﯾﻦ ﻫﮑﺘﺎر واﻗﻊ در ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﺧﺮمآﺑﺎد آﻣﺎرﺑﺮداري ﺻﺪ درﺻﺪ ﺷﺪ .ﺷﺎﺧﺺ 32 ﻣﻨﻈﻮر ﯾﮏ ﺗﻮده ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﺮاﮐﻨﺶ ، ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ 0/95 و 0/62 ﮐﻼرك و اﯾﻮاﻧﺰ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از زوال ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﮑﺎﻧﯽ درﺧﺘﺎن در اﺛﺮ زوال از اﻟﮕﻮي ﮐﭙﻪاي ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺ زاوﯾﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪة اﻟﮕﻮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ 0/48 و0/51 ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از زوال ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ درﺧﺘﺎن ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ در ﻫﺮ دو ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ .ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺ آﻣﯿﺨﺘﮕﯽ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﯽ از اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺴﯿﺎر اﻧﺪك اﺧﺘﻼط اﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه از 0/09 و0/06 ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺴﯿﺎر 0/30 و ﺑﻌﺪ از زوال ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 0/21 ﺷﺎﺧﺺ ﺷﺎﻧﻮن - وﯾﻨﺮ ﻗﺒﻞ از زوال ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ اﻧﺪك ﺗﻨﻮع ﮔﻮﻧﻪاي را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ .ﺷﺎﺧﺺ اﻧﺪازه ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺗﺎجﭘﻮﺷﺶ ﻗﺒﻞ زوال و ﺑﻌﺪ زوال ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ( ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﯽ از ﭼﯿﺮه ﺑﻮدن درﺧﺖ ﻣﺮﺟﻊ )درﺧﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰي ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري 0/50 و 0/71 ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎي ﺧﻮد اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺮﮔﯽ ﺑﺎ اﺛﺮ زوال ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﺧﺘﻼف اﻧﺪازه ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺑﯿﻦ درﺧﺘﺎن ﻣﺮﺟﻊ و 0/56 و ﺑﻌﺪ زوال 0/48 ﺗﺎجﭘﻮﺷﺶ ﻧﯿﺰ ﻗﺒﻞ زوال درﺧﺘﺎن ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﺎ اﺛﺮ زوال ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه از اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﯿﻤﺎي ﺟﻨﮕﻞ را ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮان و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰان ﺑﺸﻨﺎﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮاي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﻘﺪار ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ.

ﺧﺸﮑﯿﺪﮔﯽ، زوال، ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﻨﮕﻞ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﮑﺎﻧﯽ.