مقدمه: اختلالات افسردگی و اضطرابی از شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت عمومی هستند که به صورت بحرانی افزایش یافتهاند. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب و افسردگی زنان مراجعهکننده به متخصص توانبخشی بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل بیماران زن مراجعهکننده به متخصص توانبخشی همدان بود. نمونهها شامل 36 نفر بودند که از این تعداد 18 بیمار در گروه آزمایش و 18 بیمار در گروه کنترل قرار گرفتند. نمونهها به روش نمونه‌گیری تصادفی مبتنی بر ملاک ورود انتخاب شدند. ارزیابی روانی شامل مصاحبه بالینی بر طبق DSM-5، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک بود. طرحواره درمانی طی 8 جلسه (هفته‌ای 2 جلسه) 2 ساعته در مورد گروه آزمایش انجام شد. پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 1ماهه بعد از دوره آموزش در مورد هر دو گروه انجام شد و دادهها به کمک آمارههای توصیفی و آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شدند. یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود (01/0p<). یافته‌ها نشان دادند که شاخص‌های اضطراب و افسردگی پس از مداخله درمانی به شیوه طرحواره درمانی در دوره پیگیری به طور معنیداری کاهش یافتند (01/0p<). نتیجه گیری: برنامه طرحواره درمانی میتواند جزء برنامههای مداخلاتی در سطوح گروههای بیماران اختلالات خلقی در مراکز مشاوره و بیمارستان‌های عمومی قرار گیرد و سلامت روان بیماران مبتلا به اختلالات جسمی را ارتقاء دهد.
کلید واژگان :طرحواره‌درمانی، سلامت روان، اختلالات خلقی، اضطراب، افسردگی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک