بررسی رابطه تحمل پریشانی، درماندگی و شناخت بنیادین در مادران فرزندان دچار اختلالات روانی و مادران فرزندان با معلولیت جسمانی

زمینه و هدف با وجود اينکه داشتن فرزند به مادر احساس لذت، غرور و رشد شخصی می بخشد امّا چالش هايی را نیز بهه وجهود مهی آورد کهه می توانند عوارض منفی به همراه داشته باشند، به طوری که اين والدين نسبت به افرادی که فرزند ندارند از سهح بیشهتری از رنج اين پژوهش به منظور بررسی رابحه تحمل پريشانی، درمانهدگی و شهناخت بنیهادين در ، های هیجانی برخوردارند، بنابراين مادران فرزندان دچار اختلالات روانی و مادران فرزندان با معلولیت جسمانی انجام شد. روش بررسی توصیفی و از نوع علی ، اين محالعه مقايسهای بود که در بین کلیة مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات روانی و با معلولیت جسمی نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی به شیوه نمونه 22 همدان انجام شد. نمونه آماری شامل گیری در نفر از مادران کودکان معلول جسمی 22 دسترس انتخاب شدند و با از میان مراجعانی که در مراکز و کلینیکهای توانبخشی همتاسازی شدند. دو گروه شرکت ،همدان پذيرش شده بودند کننده پرسشنامه های نظم جويی شناختی هیجان و پرسشنامه طرحواره های هیجانی را تکمیل نمودند. برای تجزيه و تحلیل داده ها از تحلیل چندمتغیری واريانس استفاده شد. یافته ها نتايج نشان داد که میانگین نمرات در راهبردهای سازشنايافته نظمجويی شناختی ملامت خويش، فاجعه سازی، ملامت ديدگاه، ديگران و در راهبردهای سازش يافته نظم جويی شناختی گیری و در طرحواره های هیجانی خودآگاهی هیجانی، ابراز احساسات، غیرقابل کنترل بودن، قابل درك بودن، ديدگاه ساده مادران ، انگارانه نسبت به هیجانات و پذيرش هیجانات کودکان نسبت به مادران کودکان با معلولیت جسمی ، مبتلا به اختلالات روانی .)p ≥ 0/001( بیشتر بود نتیجه گیری برای مديريت هیجانهای برخاسته از موقعیتهای تنش ، مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی و فرزند با معلولیت جسمی زا از طرحواره های هیجانی و راهبردهای نظم جويی شناختی نامناسبی استفاده میکنند؛ استفاده از اين راهبردهای نامناسب می

.هیجان، اختلالات روانی، تحمل پريشانی، درماندگی