مقدمه: طرحوارههاي ناسازگار اولیه، الگوهاي هیجانی و شناختی خودآسیب رسانی هستند که منجر به شکلگیري باورهاي غیرمنطقی میشوند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان شناختی– رفتاري گروهی بر طرحوارههاي ناسازگار افراد داراي سوء مصرف مواد بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر پژوهشی نیمه تجربی بوده و طرح پژوهش حاضر پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماري شامل مردان معتاد مراجعهکننده به کلینیکهاي اعتیاد شهرستان کرج در سال 1389 بود. تعداد 30 معتاد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت سنجش و ارزیابی آزمودنیها در مرحله پیشآزمون و پس- آزمون از فرم کوتاه پرسشنامه یانگ استفاده گردید. در مورد گروه آزمایش 12 جلسه درمان شناختی- رفتاري اجرا گردید، اما گروه کنترل هیچ مداخلهاي دریافت ننمودند. پس از اجراي پسآزمون دادهها با روش تجزیه و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجراي درمان شناختی-رفتاري در حوزههاي .(p<0/ پنجگانه طرحواره تفاوت معنیداري وجود دارد ( 05 نتیجهگیري: یافتههاي پژوهش حاضرگویاي اهمیت درمان شناختی-رفتاري گروهی بر کاهش طرحوارههاي ناسازگار معتادین میباشد و با توجه به اهمیت این طرحوارهها در ایجاد مشکلات روانشاختی میتواند جنبه تکمیلی درمان دارویی در بهبود مشکلات روانشاختی همراه با اعتیاد را داشته باشد.
کلید واژگان :درمان شناختی– رفتاري گروهی، طرحوارههاي ناسازگار، سوء مصرف مواد
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک