فلز آرسنیک به¬عنوان یکی از فلزات سنگین آلاینده¬ اکوسیستم¬های آبی موجب ایجاد مسمومیت و نگرانی در مصرف ماهی شده¬ است. پژوهش حاضر با هدف بررسی غلظت فلز آرسنیک در بافت کبد و عضله، همچنین ارتباط آن با وزن و طول چنگالی ماهی قزل¬آلای رنگین¬کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی خطر مصرف آن انجام شد. 60 قطعه ماهی قزل¬آلای رنگین¬کمان در دو حوضچه پرورش ماهی واقع در شهرستان¬های سنندج (روستای ننله) و کامیاران (روستای دیوزناو) تهیه گردید (تعداد 30 قطعه از هر حوضچه) و پس از هضم اسیدی نمونه¬های مذکور، غلظت فلز آرسنیک به-وسیله دستگاه جذب اتمی مدل Phonix 986اندازه¬گیری شد. میانگین غلظت فلز آرسنیک در بافت¬های کبد و عضله به¬ترتیب 16/28 و 68/15 میکروگرم برگرم وزن خشک به دست آمد. تجمع آرسنیک در بافت کبد بیش از بافت عضله مشاهده شد (05/0>P). ارتباط نسبتاً قوی بین غلظت این فلز با طول چنگالی و وزن کل داشت (01/0>p). همچنین نتایج نشان داد بین حوضچه¬های شهرستان کامیاران و سنندج از لحاظ غلظت آرسنیک در بافت¬های مورد مطالعه، تفاوت معنی¬داری وجود نداشت. با توجه به نتایج محاسبه شاخص خطر برای مصرف روزانه 25 گرم ماهی خطرمصرف وجود دارد و مقدار حداکثر مصرف روزانه مجاز 3/1 گرم برای یک فرد بالغ 70 کیلوگرمی محاسبه گردید. با مقایسه غلظت¬های اندازه¬گیری شده این تحقیق با حد مجاز استانداردهای بین‌المللی در بافت عضله مشخص شد، غلظت آرسنیک بیش از استانداردهای¬ USEPA، FAO و WHO می-باشد.
کلید واژگان :: آرسنیک، قزل¬آلای رنگین¬کمان (Oncorhynchus mykiss)، کبد، عضله
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک