جوندگان نسبت به آلودگی فلزات حساس بوده و به دلیل شباهت بین الگوی توزیع فلزات در بافت‌های بدن انسان و بافت‌های بدن جوندگان می‌توانند به‌عنوان نمونه¬ مطالعاتی مناسب، مورد بررسی قرارگیرند. در این تحقیق میزان فلزات کادمیوم، مس و روی در اندام¬های عضله، کبد، استخوان و کلیه موش مغان (Microtus socialis) در استان کرمانشاه بررسی شد. در این بررسی، 12 موش مغان (6 نر و 6 ماده) به روش تله¬ شرمن در سال 1396 جمع‌آوری شد. میزان فلزات مس، روی و کادمیوم با استفاده از دستگاه جذب اتمی مدل Phonix 986 اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد تفاوت معنی¬داری بین غلظت فلزات روی، مس و کادمیوم در اندام¬های مختلف موش مغان وجود داشت (01/0>p). بیش¬ترین وکم¬ترین میزان فلز روی به ترتیب در بافت کبد (68/15میکروگرم/ گرم وزن تر) و استخوان (38/5 میکروگرم/ گرم وزن تر) مشاهده شد. بیش¬ترین میزان فلز مس در بافت کبد (31/13 میکروگرم/ گرم وزن تر) و کم¬ترین میزان آن در عضله (67/4 میکروگرم/ گرم وزن تر) وجود داشت. بیش¬ترین و کم¬ترین غلظت کادمیوم به ترتیب در بافت¬های کبد (36/2 میکروگرم/ گرم وزن تر) و استخوان (19/1 میکروگرم/ گرم وزن تر) مشاهده شد. غلظت فلزات روی در عضله و کلیه (01/0p< )، مس در عضله، کبد و استخوان و کادمیوم تنها در استخوان (05/0p<) بین جنس نر و ماده اختلاف معنی¬داری مشاهده شد. با مقایسه غلظت پس¬زمینه و میزان غلظت¬-های مورد بررسی فلزات در بافت کبد بیانگر این مطلب است که فلزات در محدوده پس¬زمینه قرار دارند و به حد بحرانی نرسیده¬اند.
کلید واژگان :آلودگی فلزات، جوندگان، موش مغان، کرمانشاه
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک