چکیده :

با توجه به استقرار حدود پنجاه درصد از جمعیت کشور در استان­های مرزی، در کنار جایگاه ویژه نظام روستایی در توسعه ملی و نقش اثرگذار روستاییان در روند توسعه اقتصادی- اجتماعی سرزمینی، بررسی حاضر با هدف تبیین میزان توسعه روستایی در شهرستان مرزی بانه، در قالب یک پژوهش کاربردی با روش توصیفی- تحلیلی، با تکیه بر مطالعات اسنادی- کتابخانه­ای و با استفاده از شیوه­های فازی و خاکستری به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مناطق روستایی شهرستان بانه بود که در قالب 59 مؤلفه بررسی و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مجموع شاخص­ها، یک محرومیت کلی بر شهرستان بانه حاکم است، به گونه­ای که حتی برخوردارترین دهستان این شهرستان، یعنی دهستان ننور (با ضریب 35/0)، با سطح متوسط یک توسعه نرمال فاصله دارد. همچنین، توزیع منابع و امکانات روستایی در این شهرستان از هیچ الگو و قاعده­ای پیروی نمی­کند؛ هرچند، محرومیت توسعة نواحی روستایی نزدیک به نوار مرزی (دهستان­های بله­که و پشت­اربابا) نسبت به سایر نواحی بیشتر است. در پایان، پیشنهاد شد که به‏ترتیب، شاخص‏های ارتباطی، بهداشتی، آموزشی و زیربنایی با کمترین میزان دسترسی در شهرستان بانه در اولویت برنامه­ریزی قرار گیرند.

کلید واژگان :

خاکستری؛ فازی؛ توسعه روستایی؛ مناطق مرزی؛ بانه (شهرستان)



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک