تحلیل فضایی درجه توسعه یافتگی سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: دهستانهای شهرستان زرین دشت)

توزیع عادلانه امکانات و ثمرات توسعه در میان اکثریت جمعیت از خصیصه های مهم اقتصادی پویا و سالم است. برنامه ریزان جهت تحقق این امر در کاهش نابرابری ها و عدم تعادل از طریق تدوین و اجرای برنامه های متعدد محرومیت زدایی و گسترش همه جنبه های مثبت توسعه یافتگی تآکید دارند . پژوهش حاضر با هدف تعیین سطوح برخورداری دهستان های شهرستان زرین دشت تدوین شده است. با توجه به مولفه های مورد بررسی و ماهیت موضوع، رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی بوده و در بخش ادبیات تحقیق، برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی و کتابخانه ای و پرسشنامه استفاده شده است . جامعه آماری این پژوهش را مهندسین مشاور، کارشناسان جهاد کشاورزی و کارشناسان بنیاد مسکن تشکیل می دهد که به طور تصادفی حجم نمونه ای به تعداد 24 نفرازبین آنها تعین شده است . برای تجزیه وتحلیل داده ها ازتکنیک F TOPSIS استفاده شده است و همچنین وزن شاخص ها با استفاده از تکنیک F AHP بدست آمده است. نتایج پژوهش نشان می دهدکه دهستان خسویه بامقدار593/0بیشترین وزن را به خود اختصاص داده است و در رتبه اول قرار می گیرد. دهستان زیرآب بامقدار 591/0 در رتبه دوم قرار می گیرد. همچنین دهستان ایزدخواست غربی با مقدار428/0، دهستان دبیران بامقدار 241/0 و دهستان ایزدخواست شرقی با مقدار 126/0در رتبه های سوم تا پنجم قرار می گیرند.از نظر توسعه یافتگی دهستانهای خسویه و زیرآب به عنوان دهستان های توسعه یافته انتخاب گردیدند. دهستا ن های ایزدخواست غربی و دبیران در حال توسعه و دهستان ایزدخواست شرقی در سطح محروم قرار می گیرند.

“درجه توسعه یافتگی” ،سکونتگاهای روستایی"، "تاپسیس فازی"،“شهرستان زرین دشت"