توان افزایی در ساده ترين شكل خود، روش هايي است که به منظور افزايش آزادي عمل كاركنان انجام مي گيرد و به مدیران این امکان را می دهد که بتوانند از دانش، مهارت و تجربه همه افراد سازمان استفاده کنند. مطالعات بیانگر آن است که مديران در مواقعي كه اقدام به اجراي برنامه‌هاي توانمندسازي مي نمايند به دليل اينكه نمي توانند اولويت روش های موثر بر توانمندسازي را در سازمان خود تشخيص دهند، غالب راهبردهایی که به منظور توانمندسازي به اجرا در می آورند با شكست مواجه مي شود. بدین منظور در این مقاله به رتبه بندی روش های توان افزایی كاركنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به منظور تدوین راهبردهای مناسب توانمندسازی پرداخته شده است. جامعه آماري اين تحقيق را 30 نفر از اساتید مدیریت با گرایش های صنعتی، دولتی، بازرگانی و آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز تشكيل مي‌دهند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است. روایی پرسشنامه، به صورت روایی صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. نتیجه بررسی نشان می دهد كه به ترتيب مشخص بودن اهداف، آموزش، تعهد سازماني، محيط كار، پاداش و قدرداني از كار، دانش و تجارب شغلي، مشاركت و كارگروهي، غني سازي شغل، بهينه سازي فرايند ها و روشهاي كاري و در نهايت ارتباطات موثر سازماني در اولويت هاي اول تا دهم روش های توان افزایی قرار دارند.
کلید واژگان :توان افزایی، مجموع ساده وزنی، آنتروپی شانون
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک