رابطة میان سبکهای شناختی نوگریز- نوگرا با اهمالکاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطة میان سبکهای شناختی نوگریز- نوگرا با اهمالکاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیة دانشآموزان دختر دورۀ دوم 1911 مشغول به تحصیل هستند. گروه نمونة آماری - متوسطه شهر زابل است که در سال تحصیلی 1011 شامل 901 نفر از دانشآموزان است که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامة سبکهای شناختی کرتون و پرسشنامة اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم پاسخدادند. شاخص پیشرفت تحصیلی معدل بود. دادههای حاصل بهوسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گامبهگام تحلیلشدند. یافتهها: یافتههای حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبکهای شناختی نوگریز-نوگرا و بین سبکشناختی ،)P>1/ اهمالکاری تحصیلی و مؤلفههای آن رابطة معکوسِ معنیداری وجود دارد ) 11 اما بین سبکشناختی نوگرا و ،)P>1/ نوگریز و پیشرفت تحصیلی رابطة مثبتِ معنیداری مشاهده گردید ) 11 نتایج تحلیل رگرسیون گامبهگام نشان داد که .)P>1/ پیشرفت تحصیلی رابطة معنیداری وجود نداشت ) 11 از .)P>1/ 22 درصد از اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان را تبیین کنند ) 11 / سبکهای شناختی میتوانند 2 21 درصد از پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را / بین سبکهای شناختی، فقط سبکشناختی نوگریز توانست 9 .)P>1/ تبیین کند ) 11 نتیجهگیری: با توجه به یافتهها میتوان گفت سبکهای شناختی با اهمالکاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه دارند و میتوانند آنها را پیشبینی کنند.

کلید واژهها: سبکهای شناختی نوگریز-نوگرا، اهمالکاری تحصیلی، پیشرفت تحصیلی.