نفوذ بهاییت در میان بخشی از جامعه زرتشتیان ایران، از بزرگ‌ترین مشکلات پیروان این اقلیت مذهبی در دوره قاجار شمرده می‌شد. در این ایام، شماری از جوانان تحصیل‌کرده زرتشتی که متاثر از سبک زندگی و آموزه‌های جامعه پارسیان هند، تمایل زیادی به انجام اصلاحات اجتماعی و دینی گسترده در میان جامعه زرتشتی ایران داشتند تحت تاثیر شعارهای اصلاح‌طلبانه و برابری خواهانه آیین نوظهور بهاییت قرار گرفتند و جمعیت زرتشتیان بهایی‌شده ایران (احبا) را تشکیل دادند. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی تحلیلی و بر پایه اسناد و مکتوبات جامعه زرتشتیان و بهاییان ایران، به واکاوی دلایل ارتباط میان پیروان این دو آیین و پیامدهای این ارتباط در میان جامعه زرتشتیان ایران بپردازد. دستاورد پژوهش حاکی از آن است که فشارهای اجتماعی ایجادشده بر روی دگراندیشان زرتشتی و حمایت‌های جامعه پارسیان هند و انگلستان از این افراد، باعث شد تا بخشی از زرتشتیان به آیین نوظهور بهاییت گرایش یابند؛ که این امر به وقوع درگیری‌های گسترده‌ای در میان رجال سرشناس زرتشتی در ایران انجامید.
کلید واژگان :قاجار ، زرتشتیان ، بهائیت ، پارسیان هند ، احبا
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک