مقاله حاضر با هدف مناسب سازي فضاي شهري و ايجاد بستر فيزيكي جهت تحقق حقوق معلولین، جانبازان و سالمندان، بررسی و شناخت مشکلات معابر پیاده شهری و در نتيجه مناسب سازی آن به منظور قابل استفاده کردن برای معلولین جسمی- حرکتی و تطابق با نیازهای آنان صورت گرفته است. اين پژوهش كاربردي و منطبق بر روش تحقيق توصيفي- پيمايشي بوده است. جهت انجام اين پژوهش از پرسشنامه استاندارد ساخته محقق با مقياس ليكرت استفاده شد جهت تائيد پايايي پرسشنامه از شاخص آلفاي كرونباخ، بررسي روايي از روايي صوري و محتوا و جهت تعيين حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شدبه منظور تجزيه و تحليل آزمون هاي توصيفي و استنباطي ورتبه بندي نقاط مورد نظرجهت بهسازی و مناسب سازی محورهاي اصلي شهرو تعيين اولويت و اهميت مناسب سازي هر يك از اماكن عمومي (مراكز خدماتي، درماني، بهداشتي و...) از نرم افزار SPSS و آزمون كولموگروف- اسميرنوف و آزمون آماري فريدمن استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان دادند كه مهم ترين معبر جهت مناسب سازي از ديد معلولين معبر "سعدي شمالي تا جنوبي" و معبر "بلوار تا چهارراه انقلاب" مي باشد همچنين مقايسه میانگین رتبه ها در خصوص مناسب سازي معابر عمومي نشان از اهميت بالاي مناسب سازي "معابر و پياده روها" و "مراكز درماني" براي معلولين دارد اولويت كليه متغيرهاي مطرح در پرسشنامه به ترتيب در پژوهش آورده شده است. در كل اين پژوهش به رعايت ضوابط و مقررات ويژه معلولين در شهر، تدوين برنامه هاي اولويت بندي و زمانبندي شده در تهيه طرح هاي توسعه (جامع، هادي، تفصيلي) و توجه به نظارت دقيق و موثر ناظرين پروژه هاي مرتبط با ساخت اماكن عمومي جهت اجراي برنامه هاي مناسب سازي محيط شهري براي معلولين، جانبازان، سالمندان، مصدومين حوادث و سوانح تاكيد دارد.
کلید واژگان :ايمن سازي مناسب سازي محيط فضاهاي شهري معلولين جسمي، حركتي
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک