مدل ساختاری پیش‏ بینی سلامت روان بیماران ام اس براساس سیستم¬های مغزی/ رفتاری با میانجیگری استرس ادراک شده

هدف پژوهش حاضر پیش‏بینی سلامت روان بیماران ام اس براساس سیستم¬های مغزی/ رفتاری با میانجیگری استرس ادراک شده بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اعضای انجمن ام اس تهران و اعضای فعال سایت ام اس سنتر بود که از میان آنها 200 نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. ابزار پژوهش حاضر سیاهه تجدیدنظر شده نشانگان دروگاتیس و همکاران، مقياس سيستم¬هاي بازداري/فعال¬سازي رفتاري کارور و وایت و پرسشنامه رویداد های مهم زندگی پیکل بود. داده¬های پژوهش حاضر با استفاه از روش مدلیابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سیستم فعال ساز رفتاری با سلامت روان (001/0=P، 101/0-=β) منفی و معنادار و بین سیستم بازداری رفتاری با سلامت روان (001/0=P، 114/0=β) مثبت و معنادار بود.

استرس ادراک شده، ام اس، سلامت روان، سیستم‏های مغزی/ رفتاری