چکیده :

بهارستان کتابی است که جامی آن را در سال 892هـ. به شیوۀ گلستان نگاشت. این کتاب سرشار از حکایت‌ها و داستان‌هایی است که جامی فراخور موضوع روضه‌های هشت‌گانه، آنها را به کار برده است. این نوشتار براس یافتن این پرسش تدوین شده است که آیا جامی در آفرینش حکایت‌های بهارستان بر قریحه و طبع خویش تکیه داشته یا آنها را از متون پش از خود برگرفته است؟ آیا نویسدگان پس از جامی ازحکایت‌های بهارستان بهره گرفته‌اند؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسش‌ها، حکایت‌های بهارستان استخراج و با متون پیش و پس از آن سنجیده شد. نتیجۀ پژوهش نشان داد که جامی بر پایۀ سنّت داستان‌نویسی کهن پارسی، بسیاری از حکایات و داستان‌های خود را ـ بدون ذکر مأخذ از متون پیش از خود برگرفته است و حکایات‌پردازان پس از وی نیز از برداشت حکایت‌های مندرج در بهارستان سود جسته‌اند.

کلید واژگان :

بهارستان، جامی، حکایت، نثر فارسی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک