بسیاری از رفتارهایی که در جوامع مشاهده می‌شود بر گرفته از فرهنگی است که فرد از دوران کودکی در کانون گرم خانواده آموزش دیده است. در بسیاری از جوامع، پر رنگ بودن باورها و اعتقادات دینی باعث تقویت و شکوفایی فرهنگ آن جامعه گردیده است. هر جامعهای با توجه به سبک زندگی رایج در آن، نمایانگر هویت آن جامعه میباشد. در این مقاله به بررسی رفتارهایی پرداخته می‌شود، که در جامعه ایرانی – اسلامی به بیاعتباری آن اذعان دارند و شخصی که این گونه صفات را دارا باشد مورد مذمّت قرار میگیرد. صفات و ویژگیهایی از قبیل: حسد، دروغ، بُخل، که بر بیاعتباری آنها در جامعهی نامبرده، تأکید فراوانی شده است. به طوری که وجود هر کدام از این صفات را بیانگر زندگی غیرمتعارف و غیر اصولی در هر جامعهای میدانند. ایرانیان از گذشتهای دور با اعتقاد بر یکتاپرستی و باور به الهام گرفتن شیوهی درست زندگیای که بر گرفته از پیغامهای سروش و روایتهای ملکوتی با استفاده از فرستادهای که از جنس خودشان بوده، نداهای آسمانی را مأمن و مأوایی برای زندگیای بهتر و سعادت والاتری میدانستهاند. نکتهی اتکاء اهتمام این مقاله بر این است، که به جایگاه و عواقب داشتن چنین ویژگیها و صفات ذمیمهای که در فرهنگ ایرانی – اسلامی، مورد نکوهش قرار گرفته، بپردازد.
کلید واژگان :حسد، دروغ، بخل، علوم تربیتی، ایرانی- اسلامی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک