يكي از اجزای قابليت اتكاي اطلاعات، رعايت اصل محافظه‌كاري است كه كميته فني استاندارهاي حسابداري ايران از آن به عنوان اصل احتياط ياد مي‌كند. محافظه‌كاري تاييدپذيري متفاوت براي شناسايي درآمدها و هزينه‌ها است، كه منجر به كم نمايي سود و دارايي‌ها مي‌شود. بنابراين اتخاذ سياست محافظه‌كارانه با ارائه تصويري نامناسب از وضعيت مالي و قدرت سودآوري واحد تجاري، از يك طرف فشارها و تهديدات ناشي از رقابت را كاهش مي‌دهد و از طرف ديگر انتظارات سهامداران و سرمايه‌گذاران از عملكرد آتي واحد تجاري را كاهش مي‌دهد. مديريت با ارزيابي منافع و مخارج اتخاذ رويكرد محافظه‌كارانه يا جسورانه، به دنبال حداكثر سازي ثروت ذينفعان خود هستند. به نظر مي‌رسد با افزايش فشارهاي رقابتي سطح محافظه‌كاري نيز افزايش يابد. ولي در مواقع نياز به منابع مالي سطح محافظه‌كاري كاهش يابد. در این مقاله به مفاهیم و تعاریف محافظه‌کاری، انواع محافظه‌کاری، دلایل و اهداف اندازه‌گیری محافظه‌کاری، روش‌های اندازه‌گیری محافظه‌کاری و پیامدهای محافظه‌کاری پرداخته شد و برای ارائه دید وسیع‌تر از مفهوم محافظه‌کاری، بیش از 50 مقاله در این حوزه مورد بررسی قرار گرفت.
کلید واژگان :محافظه‌کاری، قابلیت اتکا، سهامداران.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک