آب یکی از عناصر طبیعت می‌باشد که به دلیل ویژگی حیات‌بخشی آن اعتبار ویژه‌ای در تمدن‌های انسانی داشته و در طول حیات بشری ظروف مختلفی برای استعمال آب به دست انسان ساخته شده است. در این بین استفاده از کاسه‌های آب‌خوری از اهمیت زیادی برخوردارند و انسان از گذشته استفاده از کاسه‌های آب‌خوری را به زندگی روزمره محدود نکرده و از آن‌ها برای حفظ قداست آب و ارزش این مایه‌ی حیات در مراسم‌های آیینی خود در ادوار مختلف استفاده می‌کرده و بدین ترتیب این کاسه‌ها متناسب با اعتقادات هر دوره ماهیت مذهبی و هویت شفابخشی و دارویی پیدا کرده‌اند. اهمیت جایگاه مادی و معنوی آب در زندگی بشری این ضرورت را ایجاد کرد تا کاسه‌های طلسمی به عنوان ظروف آب‌خوری و مرتبط با تفکرات معنوی و مذهبی گذشتگان مورد بررسی قرار گیرد. سوالاتی که در این زمینه مطرح می‌شود عبارتند از: 1- کاربرد کاسه‌های طلسمی در گذشته چگونه بوده است؟ 2- تغییرات مفهومی و معنوی کارکرد کاسه‌ها در ادوار مختلف چگونه بوده است؟ هدف از این پژوهش مطالعه‌ی جایگاه آب در ایران باستان و فرهنگ اسلامی و بررسی ماهیت شفابخشی آن در کاسه‌های طلسمی به عنوان ظروف آب‌خوری می‌باشد. تحلیل اطلاعات و داده‌های کتابخانه‌ای و اسنادی در این پژوهش با رویکرد توصیفی- تاریخی و تحلیلی نشان می‌دهد که جایگاه آب در قالب کارکرد کاسه‌های آب‌خوری خواص شفابخشی و طلسمی بدان اطلاق شده و این عقیده در طی ادوار مختلف با حفظ کارکرد شفابخشی آب در این ظروف دچار دگردیسی مفهومی و فرهنگی شده است و در قالب ادیان و آیین‌های جدید تداوم داشته است.
کلید واژگان :آب، کاسه‌های طلسمی، شفابخشی، ایران باستان، اسلام.
ارزش ریالی : 200000 ریال
با پرداخت الکترونیک