چکیده :

شهر یزد از دیرباز به عنوان کانون اصلی زرتشتیان ایران به شمار می¬رفته و غالب زرتشتیان کشور تحت فشارهای اجتماعی و اقتصادی بسیار، در این شهر زندگی می¬کردند. از دوران حکومت ناصرالدین شاه و با تلاش نمایندگان جامعه پارسیان هند، زرتشتیان ایرانی به تدریج از حقوق اجتماعی بیشتری برخوردار شدند و برخی از آنان توانستند به واسطه ارتباط حسنه با تجار پارسی هند و با استفاده از موقعیت تجاری مناسب شهر یزد، به جایگاه اقتصادی و اجتماعی مناسبی دست یابند. با پیروزی انقلاب مشروطه و به دلیل حمایت¬های مالی و سیاسی زرتشتیان از این نهضت، موقعیت آنان در جامعه بهبود پیدا کرده و حتی به کرسی نمایندگی مجلس اول شورای ملی نیز دست پیدا کردند. زرتشتیان از نفوذ سیاسی و اقتصادی خود برای بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی هم¬کیشانشان استفاده نمودند و مدارس و نهادهای اجتماعی و اقتصادی زیادی را در شهرهای ایران و به ویژه در شهر یزد تأسیس کردند. که این روند با شکلی متفاوت در دوران رضا شاه پهلوی نیز ادامه پیدا کرد. مسأله اصلی در پژوهش حاضر، بررسی وضعیت اجتماعی و اقتصادی پیروان این اقلیت مذهبی در شهر یزد، در حد فاصل انقلاب مشروطه تا پایان دوره پهلوی اول بوده و در این پژوهش تلاش شده است تا با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اسناد، کتاب¬های خاطرات، سفرنامه¬ها و سایر منابع و مکتوبات مرتبط با حوزه مورد بحث پرداخته شود. یافته¬های پژوهش حاضر نشان می¬دهد که وضعیت اجتماعی و معیشتی زرتشتیان شهر یزد در حد فاصل انقلاب مشروطه تا سال 1320 بهبود پیدا کرده است.

کلید واژگان :

وضعیت اجتماعی، زرتشتیان، یزد، انقلاب مشروطه، رضا شاه.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک