پارک ها یکی از عمده ترین فضاهای تفریحی در شهرها محسوب شده که ارتقاء مطلوبیت آنها به جذب بازدید کنندگان بیشتر و استفاده بهینه از فضاهای آنها منجر می گردد. یکی از تأثیر گذارترین راهها برای ارتقاء مطلوبیت، ایجاد ارزش و جذابیت و همچنین امنیت در پارک های شهری نورپردازی آنها می باشد. کمبود امنیت در یک پارک شهری با کاهش تعداد مراجعه کنندگان و دفعات مراجعه توأم بوده و به کاهش مطلوبیت آنها می انجامد. هدف این تحقیق شناخت و طراحی فرآیند رویکرد تصمیم گیری چند معیاری(MCDM) برای بررسی نقش نورپردازی در امنیت و توسعه ی پارک های شهری می باشد. روش تحقیق نیز در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. در این تحقیق ابتدا معیارهای مؤثر در نورپردازی در پارک ها شناسایی شده و بر اساس رویکرد سلسه مراتبی (AHP) اهمیت و وزن هر یک از شاخص ها تعیین و برای رتبه بندی پارک ها با نورپردازی مناسب برای شهروندان از دو ابزار تصمیم گیری چند معیاری؛ VIKOR و TOPSIS استفاده گردیده است. نتایج رتبه بندی بر اساس معیارهای ارزیابی سبب گردیده مهمترین معیارهای نورپردازی برای شهروندان در هر پارک مورد بررسی و شناسایی قرار گیرد. همچنین یافته‌های پژوهش بر اساس مدل Vikor و Topsis نشان می دهد که پارک ولیعصر از نظر نورپردازی در رتبه‌ی اول، خاقانی در رتبه‌ی دوم، باغمیشه در رتبه‌ی سوم و گلستان در رتبه ی چهارم قرار گرفته است.
