منوهر آتشی از شاعرانی است که در آثارش رنگ محلی را برای توصیف واقعیت های محیط طبیعی و مفهوم پردازی های ذهنی خود به کار برده است. عناصر اقلیمی و جغرافیایی و اعتقادات مردم منطقه جنوب از منابع اصلی تخیل منوچهر آتشی است. این محیط عاملی اساسی در کاربرد شگردهای بیانی، آرایه های ادبی، ترکیب الفاظ، ایجاد اصطلاحات و غنی کردن زبان شعری .وی بوده است. در این زمینه تشبیه پربسامدترین شگرد خیالی وی است. بسامد عناصر بومی و محلی در شعر آتشی در دو دفتر آواز خاک و آهنگ دیگر یعنی در دفترهای نخستین .وی بیش از آثار دیگر اوست.
