سر سجود ملایک در آثار عرفا

انسان در مکاتب الهی جایگاه ویژه ای دارد.قرآن با طرح مسأله سجود فرشتگان در برابر آدم (ع) اعتبار خاصی به انسان داده است در مکاتب الهی سجده بر غیر خدا روا نیست ولی خداوند در قرآن با ذکر فرمان سجود بر آدم شایستگی او را می نمایاند. در این مقاله کوشیده شده است تا سر سجود فرشتگان بر آدم با کمک برخی متون و منظومه های عرفانی کاوش گردد. از رهگذر جستجودر زوایای برتری آدم (ع) بر فرشتگان راهی به اسرار سجود یافت می شود .وچوه تمایز آدم (ع) بر فرشتگان در متون عرفانی موارد زیر است: 1-وجود توانایی عشق در آدم(ع) 2-جامعیت آدم(ع)با خلقت دو بعدی 3-کسب شرف نفخه روح از جانب پروردگار 4-معرفت و جلوه های آن در آدم (ع) 5-وجود ذریه محمد(ص)به عنوان تبلور انسان کامل در نهاد آدم پژوهشگر در پایان با وقوف بر سر به مهر بودن راز و ناتمامی تحقیق در این راه نتیجه می گیرد که پاسخ نسبی سؤال « انسان کامل» بودن آدم است.

آدم (ع)، سجود، ملایک، قرآن ، عرفان اسلامی