نانولولههای کربنی (CNTs) به علت ساختار مویینه مانند و سطح بسیار زیادی که دارند، به آنها خصوصیت ظرف به عنوان میزبان برای پرکنندههای گوناگون و بارگذاری داروها بر روی سطحشان میدهد و بنابراین به عنوان یک ابزار جدید برای رساندن مولکولهای درمانی به داخل سلولها پدید آمدهاند. دارورسانی هدفمند یکی از قابلاعتمادترین کاربردهای زیستی نانولولههای کربنی میباشد. کارهای بسیار گستردهای بر روی تهیه CNTها و عاملدار کردن آنها هم بصورت خارجی، یعنی اتصال عناصر عاملی به دیواره خارجی و هم درونی با پر کردن مواد مختلف میباشد. مخصوصاً ویژگی ظرف بودن نانولولهها امکان پرکردن CNTها را با مواد مختلف میدهد. در مقاله پیش رو مروری میشود بر کاربرد نانولولههای کربنی به عنوان حامل در درمان سرطان. مطالعات انجام گرفته بر روی عامل¬دار کردن یا پر کردن این نانوذرات با داروهایی مختلف و تأثیر آن در مقایسه با داروهای تنها و بدون حامل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان :پاکلیتاکسل، دوگزوروبیسین، سرطان، سیستمهای دارورسانی، نانولولههای کربنی.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک