چکیده :

توسعه¬دهندگان فناوری در محیط‌های آموزشی، یادگیری را مهم‌ترین هدف بنیادی استفاده از فضاهای مجازی و شبکه‌ای می‌دانند. همانگونه که در باب نظریه‌های یادگیری، گرایش بیشتر به رویکرد شناختی، ساختارگرایی، رفتارگرایی و یادگیری شبکه¬ای است تا نظریه‌های رفتاری. در حوزه یادگیری و آموزش نیز اغلب بر آموزش‌های فعال و یادگیرنده محور تأکید می¬شود تا بر روش‌های موضوع محور یا یاد دهنده محور. از اين رو يكي از مهم‌ترین تغييرات مورد نياز در برنامه درسي، تغيير روش‌های يادگيري از سنتي به فعال است. بر اساس یکی از شیوه¬های آموزشی تحت عنوان"یادگیری مشارکتی"، مشارکت یادگیرندگان در فرایند یادگیری افزایش یافته، ارتباط یکطرفه در کلاس‌ها کاهش و علاقه و انگیزه به یادگیری فعال در یادگیرندگان ایجاد می¬گردد. لذا با توجه به مزایا و فواید بسیار زیاد این شیوه یادگیری، می¬بایست فرهنگ یادگیری در دانشگاه¬های الکترونیکی و مجازی ایران، از معلم محور به یادگیرنده محور تغییر یابد و بر اساس رویکرد جدید، فراگیران و اساتید با سطوح متفاوت توانایی، با تشکیل گروه‌های کوچک یادگیری، فعالیت‌های یادگیري را در جهت بهبود درك موضوع به کار گیرند.

کلید واژگان :

آموزش عالی، یادگیری مشارکتی، اجتماعات آنلاین، فعالیت های گروهی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک