اثر بخشی مهارت‌های زندگی بر سلامت روان و مثبت‌اندیشی کارکنان فرماندهی انتظامی استان کرمانشاه

از مشخصات یک سازمان سالم آن است که سلامت جسمانی و روانی کارکنان به همان اندازه موردتوجه و علاقه مدیریت سازمان قرار گیرد که تولید و بهره‌وری مورد تأکید قرارگرفته است. سلامت‌روان در محیط کار یعنی مقاومت در مقابل پریشانی‌ها و اختلالات روانی در کارکنان سازمان و سالم‌سازی محیط و فضای روانی کار. ازاین‌رو پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روان و مثبت‌اندیشی کارکنان فرماندهی انتظامی استان کرمانشاه انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جمع‌آوری اطلاعات با اجرای پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس شادکامی مونش (کوزما و استونز،2000) بر روی 60 نفر که به‌طور همزمان ازلحاظ متغیرهای موردنظر در وضعیت پایینی قرار داشتند اجرا شد بدین‌صورت که از طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی جایگزین شدند (هر گروه 30 نفر). گروه آزمایش طی ده جلسه تحت آموزش مهارت‌های زندگی قرار گرفتند. در پایان آموزش، پس‌آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t گروه‌های مستقل و تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر متغیر وابسته ترکیبی و همین‌طور متغیرهای وابسته به‌صورت مستقل معنی‌دار بود؛ نتایج حاکی از بهبود سلامت روانی و مثبت اندیشی کارکنان در اثر آموزش مهارت‌های زندگی است. به نظر می‌رسد آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند برای کنترل و تغییر افکار منفی یا نادرست و درنتیجه بر سلامت‌روانی افراد و کارکنان سازمان‌ها تأثیرگذار باشد.

مهارت‌های زندگی، سلامت روان، مثبت اندیشی.