بررسی تأثیر سبک‌های رهبری بر استقرار مدیریت دانش (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان قزوین)

هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک‌های رهبری بر استقرار مدیریت دانش در فرماندهی انتظامی استان قزوین است. این پژوهش بر مبنای هدف، کاربردی و از حیث روش از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان معاونتهای ستادی و پلیس‌های تخصصی فرماندهی انتظامی استان قزوین بوده است که حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 160 نفر، به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه سبک رهبری در مدیریت دانش و استقرار مدیریت دانش بوده است که روایی آن از طریق محتوایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ، 893/0 بوده است که نشان‌دهنده پایایی مناسب این ابزار است. هم‌چنین برای سنجش متغیرهای مدل پیشنهادی در پژوهش، از طریق روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سبک‌های رهبری در مدیریت دانش، شامل سبک انسان‌گرا، نظام‌گرا، پویا و انفعالی با استقرار مدیریت دانش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در این میان سبک انسان‌گرا در رتبه اول قرار دارد. درجه اهمیت و تأثیر هر کدام از سبک‌های رهبری در مدیریت دانش با دیگری متفاوت بوده است؛ بنابراین می‌توان با تقویت آن نوع از سبک رهبری که بیشترین تأثیر را بر استقرار مدیریت دانش دارد، به نحو اثربخش‌تری بر استقرار مدیریت دانش صورت پذیرد.

مدیریت دانش، سبک رهبری، قابلیت فرآیندی مدیریت دانش، قابلیت زیرساختی مدیریت دانش.