پیمایش های رو در رو یا مراجعه حضوری سطح بالایی از تعامل با پاسخ گو را دارا هستند. اغلب در برابر منزل پاسخ گو صورت می گیرد و پاسخ ها از سوی پاسخ گو به پرسش گر ارائه می شود. در این پیمایش ها بی جواب ماندن (بی پاسخی) یک مشکل است. انتخاب شیوه گردآوری داده ها و نحوه تعامل پرسشگر می تواند بر نرخ های بی جوابی و نیز اریبی بی جوابی تأثیرگذار باشد. بی جواب ماندن سؤالات، تعداد اعضایی را که تحلیل بر مبنای آنها صورت می گیرد کاهش می دهند. به طور کلی بی جواب ماندن باعث دگرگونی برآوردها می شود یعنی باعث اریبی می گردد. برای جبران بی جوابی روش هایی از قبیل افزایش حجم نمونه و وادار کردن افراد به جواب دادن وجود دارد. در این راستا راهکارهایی مانند بالا بردن میزان همکاری جواب دهندگان یا تشخیص دادن دلایل جواب ندادن از سوی پرسشگر از ابتدایی ترین راه حل های شکستن سکوت جوابدهندگان و تأثیر دادن آن بر برآوردها است. همچنین آگاهی دادن و جلب توجه عموم به مسئله مورد بررسی، آموزش دادن به پرسش گران، مراجعه مجدد و یادآوری از راه های کاهش دادن اثر بی جوابی است.
کلید واژگان :پیمایش، بیجوابی، نرخ بی جوابی، اریبی
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک