بررسی تأثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی ویژگیهای مشترک ترس، تردید و نگرانی مفرط و افکار ناخواسته وسواسی را تجربه میکنند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی انجام گرفت. مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی حاضر بیماران زن مراجعه کننده به روانپزشک و پزشک عمومی بودند که به روانشناس بالینی ارجاع داده شده بودند که از بین آنها 11 نفر بیمار مبتلا به اختلال وسواس به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این بیماران با استفاده از مصاحبه تشخیصی و ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک ) 2000 (، پرسشنامه اضطراب بک ) 1911 ( و پرسشنامههای وسواسی جبری مادزلی ) 1977 ( در مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 2 هفتهای مورد بررسی قرارگرفتند. سپس گروه آزمایش در 1 جلسه ) 90 دقیقه ای( تحت طرحواره درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. داده های بدست آمده با روش تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل بعد از اجرای درمانها در متغیر افسردگی و همچنین این تأثیر در مرحله پیگیری نیز قابل مشاهده بود. )P=0/ اضطراب تفاوت معنیداری ایجاد میشود ) 01 نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاکی از بررسی تاثیرطرحوارهدرمانی بر اختلال وسواسی-جبری بر کاهش وسواسی-جبری، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری میباشد. لذا درمان های روانشناختی در این بیماران مفید به نظر میرسد.

طرحوارهدرمانی، افسردگی، اضطراب، اختلال وسواسی