تبارشناسی فرهنگ سیاسی ایران پیش از انقلاب، حاکی از نهادینه شدن فرهنگ سیاسی تبعی و پذیرش اقتدار سیاسی «بالا به پایین» در بین اکثریت جامعه بود. با نهادینه شدن «الگووارۀ مردم‌سالاری دینی» در ایران، مقوله آتش بهاختیار بودن، بنا بر وضعیت فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشور، متأثر از مبانی دینی «امر به معروف و نهی از منکر» و تحقق مطلوب‌تر حقوق و مسئولیت‌های شهروندان از سوی رهبر انقلاب مطرح شد. برخی جریانات و گروه‌های معاند با سوءاستفاده از عنوان آتش به اختیار و بدون توجه به محتوا و اهداف آن، کوشیدند در فضای مجازی و نوشتاری افکار عمومی جامعه را نسبت به آن مغشوش کنند. محققان در پژوهش حاضر درصدد هستند با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره‌گیری از آثار و بیانات آیت‌الله خامنه‌ای به این سؤالات پاسخ دهند که شاخصه‌ها و مؤلفه‌های فرهنگ مشارکتی و تعاملات اجتماعی مطلوب در جهان‌بینی، اندیشه و کنش ایشان کدام‌اند؟ و نسبت و جایگاه مقوله آتش به اختیار در حاکمیت فرهنگ مسئولیت‌پذیری و نظارتی اقشار مختلف جامعه چگونه است؟ یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که رهبر انقلاب در دوره پساانقلاب، راهبرد آتش به اختیار را در تکمله تاکتیک‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و مشارکتی شهروندان به‌خصوص جوانان مطرح کردند. کار فرهنگی خودجوش و تمیز، شکوفایی ظرفیت فرهنگی، اعتمادزایی، تقویت روابط متقابل دولت و ملت، اصلاح نواقص و اختلالات بوروکراتیک در کشور ازجمله شاخصه‌های این تاکتیک‌اند.
کلید واژگان :آیت‌الله خامنه‌ای مردم‌سالاری اعتماد مشارکت فرهنگی آتش به اختیار نظریه مردم‌سالاری دینی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک