بررسي تاريخ‌هاي مختلف كاشت و كاربرد سايكوسل بر صفات زراعي ارقام جو در مازندران

به منظور بررسی تاثير تاريخ‌هاي مختلف كاشت و كاربرد سايكوسل بر صفات زراعي ارقام جو، آزمایشی به ‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ايستگاه تحقيقات زراعي بايع‌كلا شهرستان نكا در سال زراعي 89-1388 اجرا شد. تاریخ‌هاي کاشت 20 آبان، 5 و 20 آذر به عنوان عامل اصلي و ارقام صحرا، پروداکتیو‌ و لاین  و دو سطح محلول‌پاشی سایکوسل{بدون مصرف (شاهد) و مصرف 8/2 لیتر در هکتار‌‌} كه به صورت فاكتوريل اختلاط گرديدند، به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد حداكثر و حداقل درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه و شاخص برداشت به ترتيب تحت تاريخ‌هاي كاشت 5 و 20 آذر حاصل شد. رقم صحرا و لاين M12 به ترتيب داراي بيشترين و كمترين درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه (9/316 و 4/244 گرم در متر مربع)، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت بودند. با مصرف سايكوسل ارتفاع گياه كاهش يافت، اما درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت افزايش يافت. حداكثر درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه و شاخص برداشت تحت اثر متقابل تاريخ كاشت 5 آذر × رقم صحرا حاصل شد. بنابراين تاريخ كاشت 5 آذر، رقم صحرا و مصرف 8/2 ليتر سايكوسل در هكتار به علت افزايش اجزاي عملكرد دانه و در نهايت عملكرد دانه فاكتورهاي مناسب كاشت جو در استان مازندران معرفي مي‌گردند.

جو، تاريخ كاشت، سايكوسل، عملكرد دانه، شاخص برداشت.