خودآگاهی هیجانی، واقع گرایی، انعطاف پذیری و ابعاد خود کارآمدی: نقش تجارب معنوی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی، خودکارآمدی و تجارب معنوی بود. بدین منظور تعداد 45 نفر از کارکنان اداری آموزش و پرورش بجنورد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه های تجارب معنوی روزانه (اندروود و ترسی، 2002)، خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس (1982) و هوش هیجانی بار- ان (1980) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون t مستقل صورت گرفت. نتایج نشان داد که احساس حضور خداوند، ارتباط با خداوند و احساس مسئولیت در قبال دیگران با خودکارآمدی و ابعاد آن رابطه معناداری دارند. اما رابطه این متغیرها، جز در مورد احساس مسئولیت در قبال دیگران و خودآگاهی هیجانی، با ابعاد هوش هیجانی معنادار نبود.

تجارب معنوی؛ خود کارآمدی؛ هوش هیجانی