بررسی تاثیر رابطه بین هوش هیجانی برمیزان استرس دانشجویان

هوش هيجاني یا احساس به معنی توانايي تشخيص ، استفاده ، درك ومديريت احساسات به شيوه مثبت است كه براي رها شدن از استرس ، ايجاد ارتباط موثر ، همدردي با ديگران و فائق آمدن بر چالش ها و بر طرف كردن تعارضات كاربرد دارد . مقاله‌ی حاضر به بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان استرس دانشجویان دانشگاه آزاد مرکز درگز می پردازد. جامعه آماری پژوهش شامل كليه دانشجویان رشته تربیت بدنی كه جمعاً تعداد 100 نفر مي باشند. با استفاده از جدول مورگان تعداد60 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی که پایایی آن بطور کل 80 درصد بود استفاده شد. پایایی مولفه های خودآگاهی 706/0 ، خودکنترلی 75/0، خود انگیزی 774/0، همدلی 70/0 و مهارت اجتماعی 73/0 بدست آمد.در این پژوهش 5 فرضیه فرعی خود کنترلی، خودآگاهی، خود انگیزی، همدلی و مهارت اجتماعی با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون T-Test مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج به دست آمده نشان داد بین هوش هیجانی و مؤلفه های آن با میزان استرس دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و تمام فرضیه ها پذیرفته شدند. همچنین از لحاظ رتبه بندي مولفه ها ، مولفه خود انگیزی بيشترين تاثير را بر میزان کاهش استرس دانشجویان دارد.

استرس، هوش هیجانی، دانشجویان، هوش عاطفی، احساسات