مولفه های پایداری در داستان «پاییز در قطار»

ادبیات هر دوره ای، بازتاب آرا و عقاید و سرنوشت و امیدها و آرزوها و مشکلات مردم آن دوره است. ادبیات پایداری، عموماً در شرایط حساس اجتماعی و تاریخی به وقوع می پیوندد. یکی از مسائل مهم منعکس شده در ادبیات داستانی معاصر ایران، جنگ هشت ساله ی تحمیلی است. با توجه به اهمیت جایگاه جنگ تحمیلی در ادبیات معاصر ایران، پژوهش حاضر به بررسی مولفه های پایداری در داستان پاییز در قطار اثر محمد کاظم مزینانی می پردازد. در مجموع می توان گفت مولفه‌های ادبیات پایداری در پژوهش حاضر در سه حیطه: مولفه های مرتبط با شخصیت رزمندگان و شهدا (شامل: پاک بودن شخصیت رزمنده، پشتیبان و حامی بودن برای اعضای خانواده، داشتن روحیه مبارزه با ظلم، صبر و طاقت رزمندگان، ، روابط عرفانی، دل نبستن به تعلقات دنیوی، فانی بودن دنیا از دید رزمندگان، بعد عرفانی شهدا)، مولفه های مربوط به ویژگی های جنگ (شامل: تاثیر جنگ بر بزرگ شدن شخصیت رزمنده، مردمی بودن جنگ، آوارگی های جنگ، ارزش شهید در جامعه) و مولفه های مربوط به ویژگی های خانواده های رزمندگان (شامل: ایثار و فداکاری خانواده، استقبال خانواده از جنگ برگشتگان، تحمل نبودن فرزندان مبارز در خانواده، تربیت اعضای خانواده رزمندگان، وحدت و همدلی، مقدسات و اعتقادات خانواده، مخالفت با انسانهای بی‌تفاوت به جنگ) می‌باشد.

کلمات کلیدی: ادب پایداری، رمان پاییز در قطار، مولفه‌های پایداری، شخصیت داستان.